अलिकती अराजकतावादी भएर !

सार्वजनिक संस्थाहरु र कथित संगठित नागरिक समाज या आन्दोलनहरुमा सहभागी हुन मलाई आजकल यसै वितृष्णा लागेर आउँछ । यसका अनेक कारण हुनसक्छन र थकाइ या निराशा पनि । आफ्नै आन्तरिक कारण पनि ।
पछिल्लो समय एउटा अध्ययन अनुसन्धान र बहसको केन्द्र बनाउन सकिने आसा गरिएको नेपाल वैकल्पीक अध्ययन समाजमा मेरो संलग्नता निष्कृय या फुर्सदमा जानेसम्ममा सिमित गर्नुपथ्र्यो । तर एउटा परिवन्दमा म महासचिव बनें, बनाईएँ । तर त्यसपछिको एउटा पनि औपचारिक वैठकमा जान सकिन । बहसमा चैं मिलेसम्म सामेल हुने गरेको छु । केहि महिना पहिले नै राजिनामा बुझाएपनि स्विकृत नभएको सन्देश दिन खोजिरहेछन साथिहरु । म भने त्यो जिम्मेवारीमा पटक्कै फर्कने छैन ।
निष्कृय रहेको र नविकरण नभएको नेपाल साउथ एशिया सेण्टरमा वैठक हुन छाडेपनि पछिल्लो कार्यसमितिको सदस्यका रुपमा मेरा नैतिक जिम्मेवारीहरु होलान । म आफ्ना सम्पूर्ण कमजोरी र असफलता स्विकार गर्दै त्यसबाट अलग हुन्छु ।
यहि मंगलवार मित्र स्वनाम साथिको आमन्त्रणमा माक्र्सवादमाथि अध्ययन गरिरहेकाहरुको एउटा भेला भनेर कोक्यापको सभाकक्षमा पुगेको थिएँ । आफ्नो रुची मिल्यो र जिजिविषसंग पनि जोडिन सक्यो भने यस्तो विषयमा काम गर्ने मन छ । त्यसैले त्यता पुगेको थिएँ । त्यसैपनि एउटा अभिलेखिकरणको परिकल्पना माथि हाम्रा विच कुरा भएका थिए र म लोभिएको थिएँ ।
केही चिनेका र थोरै नचिनेका अनुहार सहितको भेला रहेछ । तर त्यो मलाई भनिएजस्तो नभएर नागरिक समाज या नागरिक आन्दोलनलाई संस्थागत रुप दिने प्रयास रहेछ । नागरिक आन्दोलन या समाजलाइ संस्थाका रुपमा अघि लाने प्रयाससंग मेरो पटक्कै सहमती छैन । त्यसमाथि म अहिले कुनै पनि खाले एक्टिभिजममा सामेल हुन रुची राख्दीन । दुई मिनेट बसें, दुईवटा उपस्थितीमा सहि गराईयो, अर्को चार मिनट उभिएरै कालो चिया पिएँ, तल ओर्लेर स्वनाम साथीलाई एसएसमएस गरें म यस्तो नागरिक समाजमा सामेल हुँदिन है भनेर, अनि टाप कसें । मित्र कृष्ण पौडेल पनि त्यस्तै असमञ्जसमा परेर पहिल्यै निस्केजस्तो लागेको थियो ।
एक्टिभिजम आवस्यक हुन्छन । तर मलाई अब त्यसमा रुची छैन । अरुहरुलाई शुभकामना ।
संस्थाहरु नभै हुँदैनन । अझ अध्ययन र बहस गर्ने थलोहरु त चाहिएकै छन । हाम्रै आन्दोलनका अनुभवहरुको अनुसन्धान र र अभिलेखिकरण झन खाँचो छ । मिले आफैले या साथिहरुसंग मिलेर पनि यस्तो काममा केही योगदान या सहभागिता गर्ने रुची अझै मरेको छैन ।
तर पनि अहिले चैं आफ्नै कारणले म यस्तो काममा सामेल हुने सामथ्र्य पटक्कै राख्दिन । आगे समयको जो आदेश ।