Jhalak's Sky

हलेसीतिर हल्लँदा झलक सुवेदी काठमाडौ, असार १४ - 'खै त बुट जुत्ता कतिन्जेल धाउँछौ दाइ धरान धनुकुटा ?' पहाडे नेपाली किसानको सदाबहार 'ब्लुज'जस्ता शब्द लय र स्वरको यो निकै लोकपि्रय गीतका गीतकार भुपाल राई आफ्ना कुम अलि उठाउँदै र छाती अलि फुलाउँदै आएर हामीसँग मिसिएका थिए । खोकु छिन्ताङ्तिरका किसानहरूका सुन्तला भारी खेपेर जीविका गर्नुपर्ने दुःखलाई विम्ब बनाएर रचना गरिएको यो गीत नेपाली भावनाको विम्ब पनि बन्यो । उनै राईलाई यसपटक अरू केही गीतबाट पनि परख गर्ने अवसर मिल्यो ः 'सुनैजस्तो केश धोएँ सुनकोसीमा, दूधजस्तो मुहार धोएँ दुधकोसीमा, तर दुई किनारझैं धित खोलेर भित्री मन धुने हो कुन कोशीमा ?' सललल बगेको सानो खोल्सीको आवाजजस्तो यो गीतमा उनले पहाडी वालाको मनभित्र खै के-के देखेर सुनकोसी र दूधकोसीका गीत रचना गरे उनै जानुन् । गत जेठ महिनाको पहिलोे साता सुनकोसी किनारको यात्रामा निस्केका हामीलाई भने नेपालका अपार सम्भावना र वर्तमानमा मानिसहरूले बेहोरेका अत्यासलाग्दा दुःख देख्दा सुनकोसीले केश र दूधकोसीले मुहार पखाल्नुको साटो हाम्रा सुख पखालेर दुःख मात्र छाडेर गएजस्तो लाग्यो । ...